Rzeka graniczna

[Akitsume]

*Roześmiała się*
- Czyżbyś się bała, że dotarły także i na Lwią Ziemię? Bez obaw.

[Mirembe]

Skoro wiesz, co się dzieje, pewnie już zdecydowałaś się, po której staniesz stronie? *wpatrywała się w nią przenikliwym, acz łagodnym wzrokiem*

[Akitsume]

- A zatem to prawda? Zdecydowanie wiem. *Westchnęła i spojrzała w stronę Lwiej Ziemi*

[Mirembe]

Podzielisz się ze mną tą wiedzą? *zapytała uprzejmie*

[Akitsume]

*Spojrzała uważnie na lwicę* Stanę po stronie Ashgaan...

[Mirembe]

*Uśmiechnęła się do niej promiennie, jak w chwili, kiedy ją zobaczyła po raz pierwszy* Wiedziałam, że dobrze wybierzesz.

[Akitsume]

*Odpowiedziała uśmiechem* A więc... jak się ma sytuacja?

[Mirembe]

Świetnie. Z tobą jeszcze lepiej. Słuchaj, a może znasz kogoś, kto przeszedłby do nas razem z tobą?

[Akitsume]

Może mój brat, choć nie zamierzam go do niczego zmuszać. Ale dawno się z nim nie widziałam...

[Mirembe]

Nie, nie, zmuszać nikogo nie można. Ale jeśli go spotkasz, porusz tę kwestię, dobrze?

[Akitsume]

Oczywiście. Lwioziemców jest znacznie więcej, o ile dobrze się orientuję.

[Mirembe]

Niestety. *westchnęła.* Ale dobrze sobie radzimy. Jest tylko jedna lwica, która nie będzie chciała z nami współpracować... Pamiętasz Kalteę? Wrzeszczałam na nią, kiedy się poznałyśmy.

[Akitsume]

Oczywiście, że pamiętam. Na pewno można liczyć na jej wsparcie? *W jej głosie nie było zwątpienia, po prostu chciała się upewnić*

[Mirembe]

Na pewno. Mówiła, że tak pięknie ją lekceważę, że nigdy mi nie pomoże. *wysunęła pazury przez to niemiłe wspomnienie.*

[Sirius]

*Wyszedł z zamyślenia w które nie wiedząc kiedy się zagłębił, powiódł wzrokiem po obecnych. Poprzystanął na Uzuri i Akitsume.* Hm...wybaczcie że przerwę, można przyłączyć się do rozmowy ? *Spytał uprzejmie podchodząc bliżej. W myślach przeliczał siły jego i jego sojuszników z siłami swojej byłej siostry i jej kukiełki. Sytuacja przedstawiała się dość optymistycznie.*

[Akitsume]

*Skinęła przyjaźnie głową do lwa.*
- A więc jakie będą trudności?

[Sirius]

Jeśli pytasz mnie...*Położył się leniwie tuż obok.* ...nie sądzę żeby w ogóle zaszły. Akcję trzeba przeprowadzić szybko, sprawnie i bezwzględnie. Z naciskiem na to ostatnie. *W oczach lwa błysnęły jakieś nieprzyjemnie ogniki a na pysku zagościł dziwny, połowiczny uśmiech.* No i jak najprędzej jak uważam, dawno nikogo nie wykrwawiłem...mam wrażenie jakbym obrastał mchem.

[Akitsume]

*Uśmiechnęła się krzywo. Nie widziała nic zabawnego w wykrwawianiu kogoś, ale może właśnie dlatego w początkach wybrała Ndona. Ale mimo wszystko była lwem, nie tchórzem. Walka leżała w jej obowiązkach względem stada*
- No to będziesz miał możliwość rozruszania kości...

[Sirius]

Ano będę. Ale nie martw się wiem jak wy lwioziemcy reagujecie na takie zabiegi więc zapewnię was że uczciwie i sprawiedliwie ich osądzę. Kto wie może któreś z nich uniknie nawet śmierci ? A nawet jeśli to może pokuszę się na odrobinę humanitarności - szybko i bezboleśnie. Tylko jeden szkopuł - musimy to zrobić jak najszybciej, uwierzcie mi znam tą lwicę i ona może jeszcze wymyślić coś co całkowicie zmieni układ sił. Uzuri czy jesteście gotowi ?

[Mirembe]

Można tak powiedzieć. *westchnęła* Na razie przechwyciłam większość, jednak ostatnio coś zniknęli... Nie wiem gdzie są, naprawdę... Ale przynajmniej nie ma ich z przeciwnikiem, prawda?

[Sirius]

Nie. Ale zwołaj tylu ile możesz, choćbyś miała być nawet sama, nawet niewielkie wsparcie razem ze mną i resztą Ashgaan zapewni nam sukces. *Odgarnął grzywę znad oczu.*

[Mirembe]

Pozostał mi tylko jeden lwioziemiec, którego znam, i są duże szanse, że się zgodzi. A nie, przepraszam, dwóch. Ostatnio tylko ich nie widziałam...

[Sirius]

Nie martw się. *Owinął ogon wokół łap.* Sądzę że nawet tak osłabione nasze siły są co najmniej wystarczające. Ale musimy uderzyć.

[Tevire]

* Długo była cicho. Zaskakująco długo. Rozmowy wokół nieco ją przytłaczały. * Jeśli tak dalej pójdzie, to wszyscy fajni będą po naszej stronie. * Mruknęła, a na jej pysku powoli kwitł pełen zadowolenia, szyderczy uśmiech. *

[Sirius]

Chyba już tak jest. *Ziewnął przeciągając się.* Jak najprędzej trzeba jednakowoż ich zebrać.

[Tevire]

To aż takie trudne? * Rzuciła nieco agresywniej niż zamieszała. * Wybacz. * Sapnęła. * Po prostu mam dosyć czekania. Jestem niecierpliwa, zawsze tego w sobie tego nienawidziłam. Poza tym momentami czuję, że jestem za miękka. Jak sądzisz? * Spojrzała na kuzyna. *

[Sirius]

Eee...zależy o co pytasz. Ja też sądzę że zmarnowaliśmy już za dużo czasu, nawet jeśli wszyscy się nie zgłoszą to trzeba zgromadzić tylu ile się da, w sumie naszym celem jest bądź co bądź tylko dwójka lwów, do tego wziętych z zaskoczenia. A co do twojej niecierpliwości to być może. *Wolno wypuścił powietrze z nozdrzy.* Sam jestem za miękki, chyba zbyt dawno nikogo nie zabiłem.

[Tevire]

Dla ciebie bycie miękkim to znaczy nie zabijanie? * Spojrzała nań ze zdumieniem. * Nie ważne, musimy ustalić kogo zaatakujemy i poznać jego słabe strony.

[Sirius]

Nie. Ale chyba odwyknąłem od odrobiny okrucieństwa, egoizmu, arogancji i tak dalej i tak dalej. *Teraz to on spojrzał na nią ze zdumieniem.* Myślałem że to oczywiste. A co do słabych punktów...ten lew wyglądał na powolnego, jeśli zaś chodzi o Hassirę...nie jestem pewien czy ma jakieś słabe punkty.

[Tevire]

Każdy ma słabe punkty, ale niektórzy są tak zaślepieni, iż nie zauważają ich u bliźnich, których podziwiają. * Ziewnęła. * Zrozumiałeś coś z mojej paplaniny?