Samotny Baobab

[Tevire]

Ojojoj, trochę namieszałam. * Wstała i przeciągnęła się. * Powiem ci tyle, że ma szarą sierść, grzywkę i bliznę na oku. Jej imie zaczyna się na ... hmm, chyba na " h ".

[Mirembe]

*Już jej nie słuchała. Biegła w stronę lwiej skały.*
//zt//

[Tevire]

* Westchnęła i zaklnęła pod nosem, po czym oddaliła się. *

// zt //

[Mirembe]

*Przyszła tu razem z Tevire i Hatari. Westchnęła głęboko, bo miała w głowie wielki mętlik. Ruchem głowy wskazała szparę w korze. Weszła tam i zobaczyła Husari i Siriusa.* Cześć ,to znowu ja.

[Hatari]

* Była tu pierwszy raz, nie mogła się nadziwić jaki baobab jest wielki.* Cześć wam, ja jestem Hatari, a wy?

[Tevire]

* Przybyła tu, patrząc wymownie na pozostałe osobniki, jakby nagle zmieniła zdanie. * Ach tak, my się znamy. * Podeszła do Hatari i wymownie uściskała ją, szczerząc się w uśmiechu. * Tak, to jest Hatari, bardzo miła lwica, urodzona łowczyni. * Puściła lwicę i podeszła bliżej do Siriusa, dalej szczerząc kły w uśmiechu. * Powiedzmy, że ci go przedstawię. Sirius, według Uzuri jest bardzo miły. * Usiadła, wciąż uśmiechając się jak opętana. *

[Mirembe]

*Uniosła wysoko brwi* Według?

[Tevire]

* Zaśmiała się nienaturalnie. * Oczywiście. * Położyła się, patrząc na resztę z uśmiechem. * Sama tak powiedziałaś.

[Mirembe]

*Uniosła brwi jeszcze wyżej, o ile to było możliwe* Mówiąc według, nie zgadzasz się ze zdaniem, a więc według ciebie Sirius jest nie miły, a nie widziałam żeby jakoś chłodniej się do ciebie wyrażał.

[Tevire]

Słowo " według " ma wiele znaczeń. * Rzuciła gorzko. * Nie twierdzę, że jest niemiły.

[Mirembe]

*Wzruszyła ramionami i opuściła brwi. Położyła się w miejscu w którym przed chwilą stała. Zachowanie Tevire uznała za jeszcze jeden znak, że musi być ostrożna*

[Tevire]

W każdym razie, moi zacni towarzysze, miło mi widzieć wasze uśmiechnięte mordki. * Spojrzała na zgromadzone osobniki, przeklinając w duchu własne pomysły. Jak nisko będzie musiała jeszcze upaść ? *

[Mirembe]

*Ledwo udało jej się stłumić śmiech, ale i tak było widać jej chichot.* Śmiesznie mówisz Tev. Robaków się najadłaś? *Wybuchnęła śmiechem. No tak. Dobry nastrój po jedzeniu to u niej normalność.*

[Tevire]

Odkąd sięgam pamięcią, moje imię brzmi Tevire, jednakże skrót, którego użyłaś wobec mnie, jest zarezerwowany do mojej dużej szczęśliwej rodziny. * Uśmiechnęła się szczerze, chichocząc w duchu. Widocznie może upaść jeszcze niżej. Tak, w głowie Tevire kształtował się kolejny zabójczy - dosłownie zabójczy - plan. *

[Mirembe]

Oj, przepraszam Tevire * Zakpiła ze śmiechem* przecież twoja rodzina często cię widuje i troszczy się o ciebie, prawda?

[Tevire]

A jakże, moja droga. * Usiadła, machając ogonem. * Widuję się z najbliższą rodziną niemal każdego dnia, ale tu każdy dba o siebie. * Wybuchnęła śmiechem. Przecież jej jeden kuzyn siedział zaledwie metr bądź dwa od niej. *

[Mirembe]

*Ziewnęła głęboko* Ktoś może zna jakąś fajną historię?

[Tevire]

Ja znam mnóstwo * Wyszczerzyła kły w uśmiechu. * O Upedno, lwicy tak pięknej, że podobno zamieniała w kamień samym spojrzeniem swych błękitnych oczu, o pierwszej królowej pustyni, o królu Mohatu, o Mufasie i Skazie, którzy byli braćmi żyjącymi na Lwiej Ziemi, o dzieciach Kiary i Kovu, o Przygodach wygnanych królów i wiele, wiele więcej. * Tevire śmiała się w duchu. Uzuri prawie jej zaufała. *

[Mirembe]

*Zastanowiła się* A ty uważasz, że która jest najciekawsza?

[Tevire]

O dziejach Naumy, lwicy, która umarła za setki zdrajców. * Położyła się i zaczęła opowiadać. * Wiele lat temu - tak wiele, że nikt dokładnie nie wie - na pustyni urodziła się młoda samiczka. Jej matka odeszła, urodziwszy ją i lwicą zajęła się starsza siostra, mająca na imię Yaume. Nadała młodszej siostrze imię Nauma i wyruszyły na północ. Kiedy Nauma dorosła, okazała się świetną łowczynią. Jej łowy ujrzał król pięknych ziem, który zakochał się w niej i tego samego dnia poprosił, by została jego małżonką. Nauma zgodziła się, gdyż król okazał się mądrym i pięknym samcem. Lecz młodszy brat króla był zły, pragnął śmierci brata. Yaume zakochała się w owym złym lwie, a samiec uznał, że lwica stanie się przynętą dla pary królewskiej. Yaume, ślepo zakochana, zabiła króla, a ciężarna Nauma uciekła. Zły brat wstąpił na tron i poślubił Yaume. Po kilku tygodniach lwica urodziła mu lwiątka, lecz kazał zabić młode. Yaume uciekła i spotkała Naumę. Przez jakiś czas żyły razem, lecz Yauma, zazdrosa o potomstwo siostry, ukradła Naumie dwa lwiątka i zabiła pozostałe. Nauma popełniła samobójstwo. Yauma, gdy dowiedziała się o tym, załamała się i zamordowała ukochanego i dzieci siostry, po czym zrzuciła się z góry. * Skończyła opowieść ze smutną miną. *

[Mirembe]

To raczej nie było opowieść z happyendem... *Zaczęła skrobać pazurami o kamień*

[Tevire]

To prawdziwa opowieść, nie chodzi o szczęśliwe zakończenie. * Zamrugała. * Wierzysz w życie po śmierci ?

[Mirembe]

*Spojrzała na nią, prosto w jej oczy i znowu nie zastanawiając się odpowiedziała* Tak.

[Tevire]

Rozumiem. * Ziewnęła. * Jak sobie wyobrażasz to, co czeka wszystkich ?

[Mirembe]

Sąd. Wszyscy zostaną osądzeni, ich serca zważone razem z prawdą...dusze czyste mogą przejść na wieczny spoczynek, dusze nieczyste....będą się błąkały wśród najbliższych.

[Tevire]

Doprawdy ? * Zapytała z nutą kpiny. * Ja myślę, że po śmierci czeka nas to czego się boimy. Ciemność, samotność, ból. * Zamrugała, po czym ziewnęła. *

[Mirembe]

To zależy. Dusze nieczyste będą nawiedzały swoich bliskich, jednak nigdy nie będą z nimi dostatecznie związane... Kiedy z nimi nie będą ujrzą tylko ciemność... A to sprawia ból.

[Tevire]

O, rozumiem, że powróciłaś z Podziemi i nawiedzasz moją duszę * Zachichotała. * Czym się różnią dusze - o ile jest takie coś jak dusze - dobrych od duszy złych ?

[Mirembe]

Dobre dusze mają blask w oczach. A złe widać na wielką odległość, że są niematerialne.

[Tevire]

Teraz powiedź mi skąd to wiesz. * Przeciągając się, niby mimowolnie wysunęła pazury. *