Samotny Baobab

[HRR]

- Widzę, że koleżanki są w dość bojowych nastrojach - powiedziała marszcząc brwi. - Jednakże nalegam o spokój.

[Tevire]

Nie radzę słuchania Lwoziemców. Są tacy naiwni. * Parsknęła szyderczym śmiechem. * Samotne życie jest warte przeżycia.

[Mirembe]

*Wysunęła pazury. Nie słuchała próśb Husari.* Czy obdarza się miłością tylko inną osobę? Czy też własne życie, krainę albo miejsce.

[Tevire]

Trafna uwaga. Lecz ja uznaję jedynie niezmąconą miłość macierzyńską bądź uroczy romans między stadami, który wydaje się ironiczny i tak zabawny, że niemal warty by istnieć. * Uśmiechnęła się. *

[HRR]

Uniosła brwi i uśmiechnęła się półgębkiem na słowa Tevire.
- Cóż, będę miała tę cenną radę na uwadze w moim dalszym postępowaniu - mruknęła i wywróciła oczyma.

[Mirembe]

Jednak gdyby teraz tak by cię poddusić * Wstała* To szkoda by ci było swojego życia, prawda?

[Tevire]

Myślę, że On by się wściekł. * Rzuciłą niedbale. *

[Mirembe]

Kto? *Przybliżyła się do lwicy, przygotowując się do ataku.*

[Tevire]

A taki jeden. Dla ciebie nikt ważny. * Uśmiechnęła się, wspominając lwa z którym jeszcze niedawno rozmawiała. *

[Mirembe]

*Ale teraz go tu nie ma prawda? *Wyszczerzyła kły*

[Tevire]

Nie * Ziewnęła. * Jeśli mnie zabijesz, nic się nie dowiesz.

[Mirembe]

*Warknęła* Jednak jesteś mi tą odpowiedź winna. A więc może walka cię zachęci....

[Tevire]

Nie chce mi się * Stwierdziła. *

[Mirembe]

*Wykorzystała sytuację i skoczyła chwytając przeciwniczkę za miejsce na karku. Wiedziała, że jeśli odpowiednio mocno wbijekły sparaliżuje to ciało. Nawet gdyby nie było sukcesu, chociaż był, stała za lwicą, więc ograniczała jeszcze bardziej zakres ruchu.*

[Tevire]

* Zrzuciła z łatwością lwicę. * Jak chcesz umierać z mękach, przyjdź jutro. * Ziewnęła, nie przejmując się raną. *

[Sirius]

Uspokójcie się albo wyjdźcie. To nie miejsce na wasze międzystadne spory. *Owinął ogon wokół łap.* Muszą się bić w każdym miejscu i o każdej porze...jak lwiątka po prostu jak lwiątka...

[Tevire]

* Prychnęła. * Ja jej nic nie zrobiłam, ona chciała mnie zabić. To irytujące. Weź daj sobie spokój Lwoziemko.

[HRR]

- A ponoć to ci drudzy są bardziej agresywni - mruknęła do siebie i wywróciła oczyma.

[Mirembe]

*A ty, przygotuj się na śmierć dla twojego ukochanego stadka. Najpierw podszkolę się ja, potem wszyscy LwioZiemcy. *Spojrzała na Siriusa* A ty nic nie rozumiesz.....

[Tevire]

Jesteśmy agresywni, ale wychowani. I nie krzywdzę słabszych, a zwłaszcza lwic. Mam honor, a jakże. * Prychnęła ponownie. *

[Mirembe]

Tak, Ashgaan jest agresywne. Jednak ja, nie lubię kiedy ktoś uważa, że może się mną bawić. A jej to wyjątkowo paskudnie nie lubię. Zwykle tak nie atakuję. Ale po prostu to jest nie do zniesienia...

[Tevire]

Daj sobie spokój, ty i stado Ndona. * Ziewnęła. * My wiemy, co zrobili następcy Shavire i Raise.

[HRR]

- Atakując ją okazujesz tylko swą słabość i tyle - powiedziała chichocząc. Młodzi i głupi.

[Tevire]

Głupszym trzeba ustąpić. * Przyznała i położyła się. *

[Mirembe]

Nie chodzi mi o jakieś głupie spory o między stadami! *Krzyknęła ze łzami w oczach.* Ty nie rozumiesz..... Sirius, pomożesz?!

[Tevire]

Z jakiej racji miał by pomóc tobie ? * Tevire to niezmiernie rozbawiło. *

[Mirembe]

*Nie spojrzała na nią* Bo on o wszystkim wie...

[Tevire]

Fascynujące. Śmiem jednak twierdzic, że prędzej by pomógł mi. * Stwierdziła. *

[Sirius]

Ekhm ? *Powiedział otwierając oczy z drzemki w jaką wpadł.* Jak mogę pomóc ? *Powiedział już z lekkim znudzeniem.* Ja jestem neutralny, nie za bardzo wiem nawet o co wam chodzi. *Ziewnął przeciągle.*

[Mirembe]

Czemu?! *Warknęła na Siriusa. Wzbudzały się w niej podejrzenia.*