Sawanna

[Sirius]

Interesujące...gwiazdy...zawsze lubiłem na nie patrzeć ale nigdy nie zastanawiałem się czym są.
*Odetchnął wypuszczając kłąb pary z pyska. Zmierzchało się i robiło coraz chłodniej.* Co jeszcze o nich wiesz ?

[L-comics]

są jedynymi ciałami na sklepieniu niebios, które świecą światłem własnym, oddalone o miliony lat świetlnych... szmat drogi. Wydają się piękne, ale są rozżarzonymi, ogromnymi kulami.

[Sirius]

Jak dla mnie one po prostu są piękne. *Spojrzał na nią.* Hm...zmierzcha się...pewnie będziesz wracać do siebie...ale może pójdziesz ze mną ? Znam jedno miejsce w górach - jest tam wspaniały widok na ośnieżone szczyty - i jeśli nie będzie chmur to i na gwiazdy. No i nie będzie tam nas nikt niepokoił.

[L-comics]

Więc, czemu jeszcze pytasz Syriuszu?

[Sirius]

Z grzeczności, no i nie jestem jasnowidzem. *Uśmiechnął się* Uznam to więc za zgodę, chodź ze mną. *Poszedł powoli w kierunku Gór.*

[L-comics]

*szturchnęła go łebkiem, przyczym oparła go na jego grzywie*

[Sirius]

*Jego grzbiet przeszedł dreszcz. Spojrzał na nią, poczuł jakby coś ciepłego rozlewało mu się w środku. Uśmiechnął się otulając lwicę grzywą i wraz z nią szedł dalej w góry.*
//zt//

[Tevire]

* Tevire uśmiechnęła się mimowolnie i, machnąwszy ogonem zakończonym brązową kitą, ruszyła za lwem i lwicą. *

// zt //

[Kane]

*Kane przybył na tereny Sawanny razem z Tevire.*

-No i jesteśmy...
*Rzekł*
-Na co masz ochotę? *Spytał

[Tevire]

* Przyszła tuż za lwem. * Mam ochotę na coś pożywnego * Oczy jej zabłysły. * Bawół ?

[Kane]

-Dobra współpraca i możemy spróbować.
*Spojrzał z błyskiem w oczach na lwicę.*

[Tevire]

* Rozejrzała się i szybko zauważyła młodego bawoła. * Tam ! * Zaczęła skradac się w kierunku bawoła - co chwilę zamierała w bezruchu, wpatrując się uparcie w ofiarę. *

[Kane]

*Kane zaczął po cichu skradać się do młodego bawoła. Dał znak rozpoznawczy lwicy, że jest gotowy do ataku.*

[Tevire]

* W ciągu kilku chwil znalazła się sześć, siedem metrów od młodego bawoła. Podbiegła i skoczyła z gracją na jego grzbiet i zacisnęła szczęki pełne ostrych kłów na szyji młodego stworzenia - zwierzę nieustannie się wyrywało. *

[Kane]

*Kane ruszył z pomocą w stronę Tevire. Skoczył na bawoła wbijając swoje ostre pazury w jego nogi, by szybko padł.*

[Tevire]

* Kilka chwili później bawól leżała na ziemi. Lwica przez pięć czy sześć sekund zaciskała kły na szyi bawoła, po czym zaczęła wyrywać małe kawałki mięsa, któe konsumowała z rzadko spotykanym apetytem. Przekrzywiła głowę, co wyglądało dość komicznie, bo miała pysk pełen bawolego mięsa. * Smocznego

[Kane]

-Wzajemnie moja droga
*Uśmiechnął się z zadowoleniem. Po chwili zaczął jeść.*

[Tevire]

* Próbowała cos powiedzieć, ale miała pełen pysk. * Dziękuję * Mruknęła w końcu po przełknięciu kolejniej porcji. Jadła przez dosyć długi czas - kwadrans później, leżała zwinięta obok martwego ciała. *

[Kane]

-Świetnie Ci poszło na polowaniu.
*Pochwalił ją, po chwili skończył jeść i położył się obok lwicy.*

[Tevire]

Dziękuję * Szepnęła, po czym oblizała pysk z krwi. *

[Kane]

-Nie ma za co.*rzekł*
*Kane mając pełny brzuch, położył głowę na obu łapach i przymrużył swoje ślepia.*

[Tevire]

* Myślała o przyszłości - a nie o przeszłości, jak miała w zwyczaju - co będzie, to będzie - może jaskinia w dolinie przy wodospadzie ? Z tą myślą brązowa lwica zasnęła - osunęła się w sen na jawie. *

[Shavire]

*Para lwów nie była jednak na sawannie osamotniona. Nie licząc różnorakich zwierząt roślinożernych, pasących się wśród tutejszej bujnej roślinności, znajdowała się tu także pewna czarna jak heban lwica. Siedziała schowana w cieniu rozłożystej akacji, zaledwie dwa metry od dwójki zasypiających drapieżników. Mimo że ulokowała się tak blisko, pozostawała niezauważona. Ignorowali ją? Skądże znowu. Nie można ignorować czegoś, co jest niewidzialne. Pysk samicy przyozdobił nikły uśmiech. To jeden z zasadniczych pozytywów bycia duchem. Możesz być oświetlony ze wszystkich stron niczym prezenter telewizyjny, a i tak cię nikt nie dostrzeże. Dla świata żywych po prostu nie istniejesz. Oczywiście, można zmusić się do bycia widzialnym i to dla poszczególnych jednostek, ale po co?
Przenikliwe ślepia w kolorze złota, nie lazuru jak dawniej, zwęziły się w dwie szpary. Z pyska smolistej wydobyło się ciche westchnięcie. Shavire nie przypuszczała, że w Zaświatach może być tak nudno. Oprócz irytowania tego gbura, Ibilisa I, nie ma tam żadnej interesującej na dłuższą metę rozrywki. Wszyscy tylko łażą i się do siebie nawzajem szczerzą jak jakaś banda psycholi, która zawczasu wylazła na zwolnienie z psychiatryka. Paranoja. Dlatego właśnie nasza bohaterka, żeby nie zdurnieć do reszty, postanowiła odwiedzić dawno niewidziany świat żywych. Pierwszą lokacją, którą postanowiła nawiedzić była sawanna. Shavire nie wiedziała do końca czemu to akurat na nią padł wybór, ale postanowiła się nad tym nie rozchodzić. Teraz rozkoszowała się ukochaną ciszą i obserwacją dwójki zakochanych. Co ciekawe, jedno z nich było w jej rodzinie. Tevire. Czarna lwica uśmiechnęła się pod nosem. Miała nadzieję, że uda się jej spotkać także resztę wnuków, ale póty co, poleni się jeszcze trochę na sawannie*.

[Tevire]

* Mruknęła przez sen, po czym, nie budząc się, wymamrotała coś pod nosem i przekręciła się na bok *

// //

[Shavire]

* A właściwie, skoro tu już jest, to dlaczego miała by się nie zabawić? Czarna samica uśmiechnęła się chytrze pod nosem, wstając i podchodząc do Tevire. Lekko dotknęła widmową łapą jej barku, przymykając równocześnie swoje ślepia. Pora, żeby jej wnuczce przyśniło się coś naprawdę ciekawego.
Shavire powoli przenikała do podświadomości lwicy. Dokoła niej panowała ciemność, która po krótkiej chwili ustąpiła pod wpływem jasnego światła. Czarna pośpiesznie zwarła powieki, a jej pysk wykrzywił grymas. Wstręt do jasności pozostał w niej nawet po śmierci. Gdy Smolista na nowo otworzyła oczy, znajdowała się już na słonecznej, kwiecistej polanie. Zewsząd otaczał ją zapach rozmaitych ziół i kwiatów, a do uszu dolatywały radosne ptasie trele. Oto aktualny sen Tevire. Cóż, trochę nie w guście Shavire, ale lwica postanowiła nie wybrzydzać. Dostojnym krokiem ruszyła na poszukiwanie wnuczki*.

[Tevire]

* Mruczała przez sen cicho, widząc motyle i pachnące kwiaty - bezchmurne niebo - złociste słońce - cichy strumyk. Jaskinie porośniętą nieznanymi roslinami. Lwiątka - brązowe. *

// //

[Shavire]

* W końcu ją znalazła. Stała nieopodal jakiejś groty, w towarzystwie wszelakich owadów, kolorowych chaszczy i ... lwiątek. Shavire skrzywiła się odruchowo. Cóż za cukierkowy, badziewny świat, no ale nic. Najwyżej później zmieni się nieco scenerię na bardziej klimatyczną. Tymczasem widmo rozpocznie zabawę.
Jej postać wyskoczyła zwinnie zza różowych traw i ruszyło powoli przed siebie, przechodząc parę metrów od swej krewniaczki, naturalnie tak, by zostać zauważoną. Starała się z nią nawiązać kilkusekundowy kontakt wzrokowy, a gdy już to nastąpiło, uśmiechnęła się bezczelnie i odwróciła łeb. Co jak co, ale na razie nie miała zamiaru się odzywać. przyjdzie na to pora*.

[Tevire]

* Nagle w jej śnie pojawiła się jakaś czarna, majestatyczna i, wyraźnie z siebie dumna lwica. * A kimże ty jesteś i po co pchasz się w moje sny ? * Zapytała, nieco poirytowana - lwica odkryła że we śnie ma o wiele bardziej melodyjny i wyższy głos. *

[Shavire]

*Shavire uśmiechnęła się do siebie*.
- Skoro to sen, to czyż nie jestem tylko wytworem twej wyobraźni?
*Zapytała filozoficznie*.

[Tevire]

Owszem, jest, ale i tak uprzejmie ( bądź nie ) proszę cię byś wyniosła się z mojego snu. * Wymruczała ze zlością lwica. *