Lwia Skała

[Mvuto]

A ten... chyba mnie zauważył... chyba ją kocha, skoro uciekł na mój widok... biedak.. *Powiedział cicho do samego siebie.*

[Sarai]

* Westchnęła, po czym rozejrzała się. Była pewna, że nie jest tu sama. *

[Holy]

*Se przychodzi se i tyle*

[Mvuto]

*Zobaczywszy Holy'ego wrócił do reszty*
//zt//

[Lazareth]

*Wszedł na Lwią Skałę i dostrzegł Holy-ego.* No jak tam Holy ? Jak ci się rządziło Lwią Ziemią ?

[Holy]

*spojrzał spode łba* A guzik Ci do tego.

[Lazareth]

Aha, widzę więc że zmarnowałeś ten czas, no nic...zaczynamy ? *Wysunął pazury*

[Holy]

Cóż ty chcesz zaczynać, życie CI niemiłe? *ziew, ziew, ziew*

[Lazareth]

Tak. To nie jest już życie, to egzystencja której mam już częściowo dość. Ale nie chciało mi się normalnie zdychać, zginę w walce.

[Holy]

Czyli liczysz na to że Ci pomogę i Cię wyzwolę z Twego nędznego żywota? Heh niedoczekanie, znikaj mi stąd i to już.

[Lazareth]

W takim razie ja ci pomogę. *Zaczął powoli iść do przodu lekko pochylony w dół*

[Holy]

Podtrzymuje to co powiedziałęm, niedoczekanie.

[Lazareth]

*Skoczył nad nim w powietrzu przejeżdżając mu po pysku pazurami i lądując za nim.* Walcz.

[Holy]

Słaba prowokacja *zaczoł się powoli oddalać, na pysku nie rysowały się żadne emocje*

[Lazareth]

*Podbiegł do niego z boku i wgryzł mu się w kark przewracając na ziemię* Walcz.

[Holy]

*Uśmiechnoł się tylko niczym Zaraki Kenpachi po otrzymaniu obrażeń* Zapomnij, nie pomogę Ci z Twoim marnym życiem *Zrzucił go z siebie, splunoł i poszedł dalej*

[Lazareth]

To tyle ? Tak po prostu zostawiasz Lwią Ziemię ? Tchórzysz ? Ha ! Jesteś jeszcze bardziej żałosny ode mnie. Więc idź zdrajco ojczyzny, żegnaj. *Zamiótł ogonem powierzchnię skały i poszedł w głąb jaskini.* Spodziewałem się epickiego pojedynku...zawiodłem się, spodziewałem się po tobie czegoś więcej.

[Holy]

Nic nie zostawiam, tu nie ma czego zostawiać. Zdrajco ojczyzny hehe kolejny dobry dowcip, to nie jest moja ojczyzny i mów sobie co chcesz słowa motłochu mnie nie ruszają. *Lezie ku wcześniej obranemu kierunkowi.*

[Lazareth]

Szepcz te swoje wymówki, szepcz. Może kiedyś ktoś w nie uwierzy. *Usiadł* Sam chciałeś zdobyć władzę, tym samym biorąc odpowiedzialność za Lwią Ziemię. Nie ma tu czego zostawiać ? Nadal są tu lwy i lwice, nadal są zwierzęta, ale idź, idź. Bez ciebie ta kraina może jeszcze się podźwignie.

[Holy]

Heh kto jak kto, ale ty o pogrążaniu królestwa wiesz bardzo dużo, co nie księciunio? I przypomne to Twoja rodzinka tutaj rządzi, nie ja. Adios *Przyspieszły nieco kroku*

[Lazareth]

Straciłeś pamięć ? Chyba razem z rozumem...nieważne. *Przeciągnął się* Ja przynajmniej chciałem pomóc Lwiej Ziemi, ty się obijałeś, to jeszcze gorsze niż nieudolne rządy. No nic, szerokiej drogi !

[Sarai]

* Spojrzała na dwa lwy i uśmiechnęła się ponuro. Polizała łapę, co ostatnio weszło w jej w nawyk. *

[Lazareth]

*Poszedł w kierunku Sarai* Jest tu trochę inaczej niż kiedyś...

[Sarai]

* Obrzuciła lwa uważnym spojrzeniem. * Nie Lwia Ziemia się zmienia, tylko twoje postrzeganie jej.

[Lazareth]

Możliwe. *Położył się* Lepiej stąd idź albo chociaż gdzieś się schowaj - zaraz przyjdzie tu reszta.

[Sarai]

* Mruknęła cicho. * Niech przyjdą. * Oczy lwicy zabłysły. *

[Lazareth]

Radzę ci, czemu masz ginąć na darmo ?

[Sarai]

Kto powiedział, że na darmo? * Zmarszczyła brwi. *

[Lazareth]

Lepiej żyć dla jakiejś sprawy niż dla niej umierać - chyba że nie ma już absolutnie żadnej nadziei. Za co chcesz poświęcić życie ?

[Sarai]

Czy ja powiedziałam, ze chcę poświęcać życie? * Przewróciła oczami. * Jeśli przyjdzie mój czas, umrę i złączę się z ziemią, piasku, który tak kocham i z którego powstałam. * Spojrzała w dal, jej oczy zaszły mgłą. *