Szczelina w skale

[Nalia]

-Zawsze któreś z nich krzyczy!*Powiedziała*

[Lazareth]

E, nie zawsze. Po prostu niektóre lwice krzyczą niezależnie od stada.

[Nalia]

-A przestań robić te twoje miny.To na mnie nie działa.* *

[Lazareth]

Phy, kiedy ja nie chce żeby na ciebie działało, po prostu sie uśmiechnąłem

[Camille]

*zjawiła się, wolno stawiając łapy. Jeno krótkim spojrzeniem obdarzyła samca, którego miała okazję poznać w Jaskini pod Baobabem*
- Siema. *bez większego entuzjazmu*

[Lazareth]

Cześć *Błysnął kłami w uśmiechu do Cam* Ekhm, tłocznawo sie tu robi.

[Camille]

- Mam sobie pójść?*zapytała, wcale jednak nie miała zamiaru się stąd zabierać. Sprawnie wskoczyła na wysoko położoną półkę skalną*
- Ale w sumie... co to za zbiorowisko? Znowu coś przegapiłam?
//Gdzie ty tu masz skalną półkę - przecież wszyscy chodzimy schyleni - tak tu nisko xD. Sachara//

[Lazareth]

Nie, nie odchodź, w sumie im nas więcej tym weselej..z tym że też ciaśniej . *Położył się obok Sach*

[Camille]

*wywróciła oczyma*
- Spoko. Jednak słyszałam coś o wyzwoleńcach? Nie, żebym podsłuchiwała. Ale ktoś coś o nas wspomniał. Jakiś problem? *zapytała, uderzając nerwowo ogonem o podłoże*

[Lazareth]

E, nic wielkiego, Nalia twierdzi że jeśli ktoś krzyczy to jest to wyzwoleniec...ale ja was bardzo lubię...i cenię *Spojrzał na Sach*

[Camille]

*spojrzała na nieznaną lwicę, najprawdopodobniej ową Nalię*
- Kochanie, wyzwoleńcy radzą sobie doskonale sami, nie strzępią zbędnie gardeł na krzyk *wzruszyła barkami, twardo padając na powierzchnię skalnej półki, kładąc się na niej z hukiem*
- pff. *prychnęła pod nosem*

[Aria]

W tym akurat muszę się zgodzić z Cam, rzadko słyszę jakiekolwiek krzyki dochodzące z dżungli.. *skwitowała*

[Sachara]

*Znowu usłyszała krzyk.. skądś znała ten głos*

[Lazareth]

*Jemu też wydawał się znajomy, ale nie mógł sobie przypomnieć do kogo należał ten głos* Hmm, trzeba by znaleźć tego kto tak krzyczy, może mieć kłopoty.

[Camille]

*zastrzygła uchem*
- Gdyby był wyzwoleńcem, na pewno by sobie poradził *rzuciła beznamiętnie, machając ogonem. Zeskoczyła jednak z półki*
- Zatem prowadź. Poza tym... Camille jestem, chyba się nie zdążyłam nawet przedstawić.

[Lazareth]

Mów mi Laz, miło poznać. No to jak myślicie którędy dostać się do właściciela owego tajemniczego głosu? *Spojrzał po obecnych*

[Camille]

*zastrzygła uchem*
- Nie chcę się wymądrzać, ale jak dla mnie to on dochodził z... baaaaaardzo głębokiego wnętrza.... *wzruszyła barkami, przysiadając nieopodal*

[Lazareth]

No taaak...więc? Najwyraźniej musimy iść w dół, ale którędy? Jest tyle tych tuneli...może byśmy sie tak rozdzielili? Echo tutaj jest chyba wystarczające żeby usłyszeć czyjś krzyk z dużej odległości, więc moglibyśmy sie komunikować, a rozdzielenie sie da nam szansę na szybsze odnalezienie tego kogoś...

[Kaso]

*Przychodzi tu zaciekawiony. Idzie przez ciemn korytarz i widzi jasność. Idzie i wspina się na skałę po czym patrzy wszędzie*

[Tinn]

*Przychodzi tu z zaciekawienia i patrzy. Nagle noga mu utknęła w jakiejś szczelinie*
-Pomocy! Niech ktoś mi pomoże!

[Ajala]

No już jesteśmy. *widzi brata z nogą w jakiejś szczelinie* Już Ci pomogę. *zaczena ciągnąć Tinna za łapkę*

[Tinn]

*Patrzy zdenerwowany na siostrę*
-Nie rób tego! To jest nie stabilne! Zawali się... uciekaj

[Ajala]

Nie zostawie Cię! *zobaczyła inne lwy, miała nadzeje żę pomogą im* Pomóżcie nam!!! *krzyczała do nich*

[Kaso]

-Widzi lwiątka więc bierze Ajalę na plecy i wyciąga szybko nogę Tinn'owi i daje go na plecy po czym ucieka gdyż zaczęły się zawalać kamienie*
-Trzymajcie się!
*Patrzy że już nic się nie sypie*
-Ok dzieci idźcie stąd*
//zt//

[Tinn]

*Patrzy zestresowany na lwa*
-Dziękuję ci że nam pomogłeś...
*Poszedł gdzieś stąd*
//zt//

[Ajala]

Było blisko. Dziękuje Ci. *poszła odpocząć nie wiadomo gdzie*
//zt//

[Kora]

*Giętki kształt przesuwał się wzdłuż skał. Usadowił się tuż przy... tym czymś zawnym szczeliną. Wygrzane kamienie stanowiły wyjątkową i rzadką dla niej przyjemność. Położyła się na nich powoli, mając jednak uszy nastawione do wysłuchiwania odgłosów.*

[Ajala]

*Powoli acz pewnie szła ścieżką do szczeliny, chciała przemyśleć ostatnie wydarzenia. Jednak przeszkodziła jej w tym nieznana lwica. Wiedziała że narazie jej nie widać, trawa dawała jej narazie schronienie. Lecz jej sierść..hm..była biała, wieć wkrótce będzie lwica mogła ją zobaczyć. Po krotkim namyśle postanowiła iść przed siebie, mająć nadzieje że ta lwica nie jest wygnanką. Lecz przejściu kilku kroków wiedziała że to wygnanka..można było już tu odczyć tą aurę wrogości i dumy. Ona sama jeszcze się tego nie pozbyła. Spotkała już raz ta lwicę...teraz sobie przypomniała..miała nadzieję że ona jej nie pozna. Wszelki wypadek postanowiła że będzie udawać że jest starsza, co zwykle jej się uawało, gdyż była dosyć duża jak na swój wiek. Tak więc powoli podeszła do szczeliny i lwicy.*

[Expus]

*Przyszedł dość niepewny.Jednak ,stąpał z dumnie podniesioną łepetyną.Ujrzał w środku dwie lwice.Nie znał ich ,lecz na pysku pojawił się anielski uśmiech.Szybko rozejrzał się po pomieszczeniu ,i uznał ,że nie jest tu tak brzydko*

[Ajala]

*Zauważła kontem oczu młodego lwa z uśmiechem na pysku i grzywą. Powoli odwróciła się, choć wolała tego nie robić. Miała za sobą wygnankę która w każdej chwili mogła ją zatakować. Zmierzyła lwa wzrokiem.* Witaj. *Powiedziała chłodno, dalej udając prawie nastoletniego lwa*