To paskudne miejsce lwy zasiedlały już dawno temu. Początkowo skala mającej tutaj miejsce śmierci nie była tak ogromna, więc padlinożercy i drapieżniki miały pod dostatkiem zarówno świeżego mięsa, jak i zielonych pastwisk, na których chętnie żerowały zebry, antylopy i żyrafy. Nie wiadomo dlaczego Równina Złocistych Traw pokryła się nagle tysiącami padłych roślinożerców. Hieny i szczury nie nadążały z usuwaniem ich zwłok.
W obliczu tych drastycznych zmian część lwów odeszło i przyłączyło się do przyjacielskiego wówczas Stada Lwiej Ziemi. Pozostali czuli się zdradzeni - nic więc dziwnego, że po dziś dzień między dwoma tymi grupami wisi wrogość.
Jeśli chcesz dotrwać sędziwego wieku, trzymaj się od nich z daleka! Jeśli jednak twym celem jest sianie strachu, z pewnością powinieneś przyłączyć się do tej zabójczej bandy. Lwy z Cmentarzyska Słoni to z pewnością nie miłe koteczki, które lubią, gdy drapie się je za uszkiem. Surowe warunki siedliska, w którym żyją, zahartowały ich ciała, a trudne przeżycia spowodowały, że trudno poruszyć ich serca. Uważają się za lepszych od swych lwioziemskich sąsiadów, gdyż ich przodkowie nie bali się pozostać na Cmentarzysku. Twierdzą, że życie należy się tylko tym silnym. W ich stadzie nie ma miejsca dla wykazujących jakąkolwiek słabość.
sawubona - witaj
hamba kahle - żegnaj
Cmentarni często witają się też słowami "Widzę Cię" lub po prostu wymieniają imię tego, kogo chcą przywitać.
Król: Ghali
Królowa: Mrithi
Zielarze: Mirembe
Łowczynie: Lanthiene
Uczniowie: Mbaya
