Rzeka graniczna

[Hassira]

* Uśmiechnęła się kącikami warg, po czym ruszyła powoli w kierunku Opuszczonej Wioski*

//zt//

[Ibilis II]

*Podążył za nią wymachując ogonem na boki.*
//zt//

[Tevire]

* Ziewnąwszy, napiła się chłodnej wody z rzeki i wolnym, majestatycznym krokiem ruszyła ku nieznanym terenom.*

//zt//

[Mateso]

*Usiadł sobie nad brzegiem rzeki patrząc na swoje odbicie w wodzie.*

[Hassira]

*Zamyślona lwica spacerowała już od jakiegoś czasu po pobliskich terenach, niekoniecznie będąc świadomą tego, dokąd zmierza. Tak więc, była nieco zdziwiona, gdy, na moment opuszczając mroczny świat swych myśli, ujrzała, że po raz wtóry łapy przywiodły ją akurat w to miejsce*.
- Coś podobnego - mruknęła, mimowolnie uśmiechnąwszy się ponuro. - Ten zakątek ma na mnie doprawdy dziwny wpływ.
*Parsknęła, przystając w tym samym czasie. Badawcze spojrzenie lwicy lustrowało przez chwilę teren. Rozglądając się ze stale rosnącym znużeniem, samica natrafiła niespodziewanie na postać białego, wylegującego się nad brzegiem rzeki samca *.
- Hmm...
*Oczy Hassiry zwęziły się niebezpiecznie w dwie złowrogo łypiące szparki*.

[Mateso]

Hmmm? *Lew zauważył nieznaną mu szaro-czarną lwicę na przeciwległym brzegu rzeki. Nie przypominał sobie żeby widział ją na Lwiej Ziemi więc musiała być z innego stada. Lub była samotniczką...lecz po chwili skojarzył że po tamtej stronie rzeki są Pustkowia więc najprawdopodobniej należy do wygnańców...w innym przypadku by ją zabili. Mimo to postanowił zacząć grzecznie nie będąc w 100% pewien .*
Witaj, kim jesteś ?

[Hassira]

- Witaj.
*Odezwała się przyjemnym dla ucha i w miarę przyjaznym głosem. Równocześnie jej wzrok, spoczywający stale na samcu, złagodniał*.
- Zwę się Amitiel i jestem samotniczką.
*Tak, tak. Hassira zamierzała dalej prowadzić swoją niecną grę, opartą w głównej mierze na bezczelnym kłamaniu prosto w oczy*.
- A kim jesteś ty?
*Zapytała, posyłając lwu uroczy uśmiech*.

[Mateso]

Mauru.
*Zełgał na prędce, nadal nie był pewny czy można jej zaufać, Wygnańcy byli wyjątkowo przebiegli.*
Miło poznać, skąd pochodzisz jeśli wolno mi spytać ?

[Hassira]

- Miejsce, w którym przyszłam na świat zostawiłam daleko za sobą, podobnie jak swoją przeszłość.
*Odparła bezceremonialnie, mrużąc ślepia drażnione bezlitośnie przez promienie słoneczne*.
- A ty *spojrzała znacząco na niego* wywodzisz się stąd?

[Mateso]

Z tego brzegu rzeki na którym stoję, tak. Z Lwiej Ziemi.

[Hassira]

- Och, Lwioziemiec.
*Powiedziała z udawanym entuzjazmem, uśmiechnąwszy się delikatnie, w środku zaś klnąc obelżywie na to spotkanie*.
- Więc zapewne znasz Ibilisa?

[Mateso]

Tak...znam. *Po jej wcześniejszej odpowiedzi zaczął myśleć że lwica coś ukrywa.*

[Hassira]

*Uśmiechnęła się jedynie w odpowiedzi. Uznając rozmowę za zakończoną z jej strony, podeszła do stojącego nieopodal rozłożystego drzewa i ułożyła się w jego zbawczym cieniu, gdzie świecący na błękitnym niebie słoneczny oprawca nie mógł jej nijak dosięgnąć*.

[Mateso]

*Przebiegł przez rzekę rozchlapując wodę na wszystkie strony. Przeszedł na jej brzeg i podszedł bliżej.* Czemu spytałaś o Ibilisa ?

[Hassira]

*Zerknęła na niego ukradkiem, machnąwszy leniwie czarną kitą ogona*.
- Po prostu, miałam okazję go jakiś czas temu poznać i byłam ciekawa, co u niego słychać.
*Odparła beztrosko*.
- Jednak wnioskując po twoich wypowiedziach, nie byłeś zbyt skłonny do rozmów ze mną. Nie chciałam wobec tego narzucać ci na siłę konwersacji i odpuściłam, ot co.

[Mateso]

Przepraszam...skoro znasz Ibilisa to wszystko jest w porządku. Po prostu uznałem że przychodząc z tamtąd musisz być wygnanką. *Usiadł* Nie jesteś zwyczajną lwicą skoro udaje ci się tam przeżyć samotnie...wygnańcy cię ot tak tolerują ?

[Hassira]

- Nie musisz przepraszać, rozumiem twoją nieufność w stosunku do mnie.
*Powiedziała, zmuszając się do pozycji siedzącej*.
- Do tej pory jakoś udało mi się uniknąć bliskich spotkań z Wygnańcami. Cóż, widocznie mam szczęście.
*Rzekła, posyłając lwu kolejny uśmiech*.
- Choć może to być zasługą tego, iż większość czasu spędzam na terenach granicznych.
*Dodała po chwili zastanowienia*.

[Mateso]

To dość niebezpieczne...mogłabyś zamieszkać z nami - miałabyś wszystkiego pod dostatkiem i nikt by cie tam nie zaatakował.

[Hassira]

- Bez ryzyka nie ma zabawy. Lubię nagły przypływ adrenaliny.
*Na jej pysku wykwitł figlarny uśmiech*.
- Poza tym, samotne życie bardzo usamodzielnia, a ja lubię być niezależna.
* Świeży powiew wiatru zatańczył wokół nich, porywając przy tym w tan zielone trawy. Szara lwica zaczerpnęła do płuc orzeźwiającego powietrza, po czym wypuściła je ze świstem*.
- Ibilis też proponował mi dołączenie do stada. Przemyślę to.
*Powiedziała poważnie, przyglądając się mu*.

[Mateso]

Aha. *Wstrząsnął swoją wielką grzywą. Położył się.* To zrozumiałe. Ale mam nadzieję że jednak do nas dołączysz, byłoby miło.

[Hassira]

- Myślisz, że reszta stada nie miałaby nic przeciwko, gdybym dołączyła?
*Zagadnęła, obserwując leniwie przesuwające się po niebie białe obłoczki. Przydałby się deszcz, ale teraz nie ma co na niego liczyć*.

[Mateso]

Nie...a z resztą...gdyby ta "reszta" w ogóle istniała byłoby dobrze.
*Obejrzał się w stronę rzeki.*
Gorąco dziś.

[Hassira]

- Z czasem stado będzie się rozrastać. To tylko kwestia czasu.
*Powiedziała z przekonaniem w głosie, w duchu jednak klnąc, żeby do tego nie doszło*.
- O tak, straszny upał.
*Przytaknęła mu*.
- Przydałby się deszcz.

[Mateso]

Albo wiatr...cokolwiek...
*Zaczął się zastanawiać przez chwilę.*
Ale są różne chłodne miejsca, góry na przykład. Rzeka wprawdzie tu jest...ale woda...ja osobiście wolę siedzieć w chłodniejszym miejscu niż taplać się w brodziku.

[Hassira]

*Zaśmiała się*.
- Chlapanie się w wodzie zostawmy lwiątkom.
*Wstała i przeciągnęła się, by rozprostować zdrętwiałe mięśnie*.

[Mateso]

Więc idziesz ze mną ?
*Powiedział też wstając.*

[Hassira]

- Ma się rozumieć. Nie mam zamiaru tkwić w gorącu.
*Spojrzała na niego wyczekująco, uśmiechając się nieznacznie*.
- Prowadź więc do tego śnieżnego raju.

[Mateso]

No to chodźmy.
*Poszedł w stronę gór.*
//zt//

[Hassira]

*Ruszyła zaraz za nim. Nawiązała z nim kontakt. Wspaniale. Po pysku przemknął jej cień szyderczego uśmiechu. Kolejny Lwioziemiec do kolekcji*.
- Mam tylko nadzieję, że nie odmarzną mi łapy.
*Mruknęła, równając z nim krok*.

//zt//

[Sirius]

*Przyszedł na brzeg i zaczął pić wodę po obfitym posiłku.*