Sawanna

[Shavire]

- Zdradzę ci pewien sekret.
*Mruknęła konspiracyjnym szeptem*.
- Mnie tutaj nie ma. To tylko twoja podświadomość płata ci brzydkie figle.
*Uśmiechnęła się bezczelnie. Ach, cóż za radość. Nareszcie Shavire może podenerwować swoją bytnością kogoś innego, aniżeli Ibilisa*.

[Tevire]

Więc zanim się obudzę, powiedź mi czy jesteś z mojej rodziny * Powiedziała ze złością, samica, mrucząc wściekle. *

[Shavire]

*Czarna uśmiechnęła się przebiegle*.
- To twój sen. Ty mi to powiedz.

[Tevire]

Pewnie tak - jesteś tak denerwująca, lekko ciniczna, że po prostu musisz być spokrewniona z Hassirą - ale nie masz białej sierści, czyli pewnie jesteś moją praprababcią ... albo kimś takim. * Stwierdziła samica, uśmiechając się nieprzyjemnie. *

[Shavire]

- Przeczucie dobrze ci podpowiada.
*Odpowiedziała spokojnie, przyglądając się jej uważnie. Cyniczna jak Hassira? To ciekawe. Będzie musiała w najbliższym czasie złożyć tej damie wizytę. Póki co, należało jednak w końcu oświecić Tevire. Zabawa nie może trwać wiecznie*.
- Zwę się Shavire.
*Wypowiedziała te słowa z należytą starannością i godnością w głosie. Na jej pysku jaśniała powaga i dostojeństwo. Cóż, może Shavire była ,,trochę" dumna, ale przynajmniej znała swoją wartość, choć teraz było to już w sumie bez znaczenia. Przecież nie żyła*.

[Tevire]

* Mina jej zrzedła. * No tak. * Sapnęła. * Powinnam się była domyślić. * Zamrugała błękitnymi oczami. * Czarna sierść, lazurowe oczy ... * Zamyśliła się. * Tak, miło cię było poznać. A teraz, jeśli możesz idź sobie do innej wnuczki, bądź innego wnuka i ich zamęczaj wizjami, w których ich straszysz. Do widzenie. * Powoli zaczęła się budzić, jednak wciąż widziała hebanowa lwicę. *

[Shavire]

*Roześmiała się perliście. Doprawdy, Tevire była taka śmieszna. Nie zabawna, śmieszna.*.
- Cóż za rozkosz dla mych uszu. Nie wiedziałam, że w dalszym ciągu samym swym wyglądem wzbudzam strach we wnętrzach żywych.
*Posłała jej wredny uśmiech*.
- Do zobaczenia, Tevire. Może już wkrótce...Z tą różnicą, że akcja przedstawienia będzie rozgrywać się już w moim świecie, jeśli wiesz, co mam na myśli.
*Powiedziała tajemniczo. Złowróżbny uśmiech nie znikał jej z pyska. Nie ma to jak zasiać ziarnko niepewności na pożegnanie. To takie w stylu Shavire. Czarna lwica sparodiowała ukłon i tyle ją Tevire widziała*.

[Tevire]

* Obudziła się chwilę później, z ulgą oddychając świeżym, wilgotnym i afrykańskim powietrzem. Na drzewach wciąż ćwierkały ptaki, antylopy skubały trawę - po czarnej lwicy nie było nawet śladu. * No wreszcie * Stwierdziła z zadowoleniem, wstając. Przeciągnęła się - nie mogła zapomnieć o śnie. Była pewna, że niedługo nie tylko ona będzie miała koszmary z Shavire w roli głównej. *

[Kane]

-Miałaś koszmar?
*Spytał Kane, nadal mając zamknięte oczy.*

[Shavire]

*A nasza Shavire siedziała sobie tuż obok brązowej lwicy z wymalowaną na facjacie satysfakcją. Była z siebie niezmiernie zadowolona, co okazywał jej szeroki, diaboliczny uśmiech*.
- Jeszcze się spotkamy, droga Tevire.
*Mruknęła jej do ucha, szyderczo się uśmiechając. Tymczasem, pora ruszać na Pustkowia. Trzeba złożyć wizytację innym wnukom, czyż nie?*

//zt//

[Tevire]

Nie, widziałam czarnego demona, który twierdzi że oprócz tego, że jest samicą, jest moją praprababką * Przewróciła nerwowo oczami. * I jeszcze mi mamrocze coś do ucha pod nosem. To jakaś wariatka, co zdechła pewnie z pół wieku temu.

[Kane]

-Czarnego demona powiadasz...
*Powtórzył słowa Tev.*
-To tylko sen, moja droga... To tylko sen...
*Wstał przeciągnąwszy się, siadając obok lwicy.*

[Tevire]

Jasne * Mruknęła, nie przekonana. * Kane, lubisz lwiątka ? * Zmieniła temat na nieco przyjemniejszy. *

// Haaa //

[Kane]

-A co to za pytanie?
*Spytał z lekkim zaskoczeniem*

// Emm Shav, może wrócisz :E? Zabije mnie :E //

//Return of the Shavire nastąpi niebawem Ale tymczasem może pojawić się Hass. Uwierz, że ona zabije skuteczniej od Shav ;> ||Shavire vel Hassira||//

[Tevire]

No wiesz, zanim objawił mi się ten czarny demon, widziałam motyle, kwiaty, jaskinię i lwiatka. * Usmiechnęła się do lwa. *

[Kane]

-Jakie lwiątka?
*Spytał ze zdziwieniem*

[Tevire]

A jakie mogą być lwiątka ? * Zapytała, śmiejąc się melodyjnie. * Puchate, brązowe. I tak, jak się postarasz, to nasze.

// Jeeezu, zaraz mnie zabijesz, tak ? //

[Kane]

-Nasze...
*Powtórzył ostatnie słowo.*

// Somebody help? Plox //

[Tevire]

* Pacnęła go delikatnie w nos. * Aż tak cię zamurowało ? * Mrugnęła do lwa i westchnęła. *


// Zaadoptujemy to : http://www.zabawne-psy.rasy-psow.waw.pl ... cia-14.jpg ??? Proooszę //

[Kane]

-Nie no... jak chcesz... Ale czy ja będę dobrym ojcem?
*Zapytał, bo nigdy nie odgrywał roli ojca.*

// Chcesz mnie zabić ? //

[Tevire]

// Jeeezu, tamten też się o to pytał ... //

Zobaczymy * Stwierdziła, uśmiechając się do lwa. *

[Kane]

// Oj tam, oj tam... ;D //

*Kane uśmiechnął się również do niej.*
-Czas pokaże...
*Oznajmił.*

[Tevire]

* Przeciągnęła się. * Cóż, nasze drogi na jakiś czas się rozchodzą. Przynajmniej na razie. * Usmiechnęła się chytrze. * Czuję, że spotkamy się już za dzień lub dwa. * Wyraz pyska lwicy złagodniał. Polizała lwa czule po pysku. * Do zobaczenia.

// zt //
// I zwiała panna //

[Kane]

-Do zobaczenia...
*Pożegnał się. Po chwili wskoczył na pobliskie drzewo, zasypiając na gałęzi.*

[Tevire]

* Ile mogło minąć ? Osiemdziesiąt, dziewięćdziesiąt minut ? Tak, to wystarczyło, aby Tevire - brązowa lwica, niezwykle z siebie dumna - zdołała oznaczyć terytorium, poleżeć po drzewem akacji, skonsumować mysz i jeszcze przyjśc ponownie na sawannę. Położyła się w cieniu drzewa, bacznie obserwując czarne mrówki, spacerujące jej koło łap. Interesujące. Jedna z mrówek niosła kawałek suchej trawy, niemal ja przygniatający, a druga mrówka ... Dobra, wystarczy. W każdym razie Tevire przymknęła oczy i oblizała pysk. Niezmącona cisza i spokój. *

[Sirius]

*Przyszedł tu od strony Pola Bitwy i zaczął skradać się ukryty w wysokiej trawie w kierunku niewielkiego stada młodych zebr.*

[Mirembe]

* dotarła druga na miejsce. Powoli zniżyła się do poziomu trawy i wypatrywała zwierzyny*

[Sirius]

*Kiedy był wystarczająco blisko zaczął łukiem zbliżać się do zwierzyny, szybko wyskoczył z trawy na młodą zebrę spokojnie skubiącą trawę obok, pozostałe zaczęły uciekać. Lew powalił swoją ofiarę na ziemię i przegryzł jej gardło z którego obficie zaczęła wypływać krew. Nie schodził z niej czekając aż osłabnie tak aby mógł spokojnie się posilić.*

[Mirembe]

* zobaczyła inne stadko zebr. Wypatrzyła dużą zebrę, największą z wszystkich wokół niej. Zbliżyła się po cichu i puściła sie sprintem, aby ją dogonić. Udało się jej. Zabiła zwierzynę i zaciągnęła ją obok Siriusa.

[Sirius]

*Kiedy zebra wykrwawiła się dostatecznie, rozpruł jej brzuch.* Widzę że tobie też się udało. Smacznego. *Powiedział i zaczął wyjadać cenne wnętrzności.*