Lwia Skała

[Hale]

*zachichotała*
- A wierzysz w duchy?

[Satra]

Co to niby ma do rzeczy?! *burza*

[Hale]

- To, że owe duchy istnieją. I pewien duch powiedział mi jak było, uświadomił mi parę rzeczy, więc mnie nie oszukasz.

[Satra]

Nie! Czy to był...

[Hale]

- Wedle prawa tron jest mój, Satro.

[Satra]

Nie oddam ci Lwiej Ziemi! *pioruny, w jej oczach rozbłysł ogień*
*zawarczała, wysunęła pazury, stanęła gotowa do skoku ze strasznym wyrazem twarzy* Nie masz ze mną szans...

[Hale]

*uśmiechnęła się do niej, dalej jednak stojąc w tej samej pozycji*
- Właśnie zmniejszasz sobie szanse na to by zostać na Lwiej Ziemi.

[Satra]

Zostanę tutaj... Czy tego chcesz czy nie! *rzuciła się Hale, zrobiła jej kilka szram na oku, wśród Lwiej Skały ogień*

[Hale]

*odepchnęła ją*
- Nie chce walki. Tron i tak jest mój.

[Satra]

Tron jest mój! *wyrwała jej kawałek grzywki* Nie oddam ci go! *ryknęła*

[Hale]

- Naprawdę nie musisz. Koronacji jeszcze nie było. *zrobiła kilka kroków do tyłu*
- Nie chce z Tobą walczyć, Satra!

[Satra]

*zbliża się do Hale* Przestań żałosny dzieciaku! Dobrze wiesz że nie dasz sobie ze mną rady! Dlatego nie chcesz walczyć! Zupełnie jak twój ojciec! Też uchylał się od walki ze Swalą! I co?! Jak skończył?!! I ciebie to czeka...
//Troche mnie poniosło //

[Hale]

*prychnęła*
- Przyszłam odebrać to co mi należne. Nie będę sobie brudzić tobą łap.

[Satra]

Co ty sobie wyobrażasz?! Uważasz tak jak wszyscy, że nie potrafiłam bym kogoś naprawdę zabić, że zabicie Swali nic nie znaczyło bo machnęłam tylko łapą! I tu się mylisz... A powiem więcej: posłużysz za przykład! *rzuca się na Hale, wpija jej pazury w serce i tym samym dziurawi je, Hale ledwo oddycha* I co powiesz teraz, księżniczko?!

[Hale]

//sadystka xD//
*ale jeszcze oddycha. I ma siłę. //chociaz moze ja tez chce umrzec? xDD//*
- Co Ci da to, że mnie zabijesz, co? *dyskretnie wysunęła pazury*

[Satra]

Skoro jesteś taka wielce mądra to powinnaś się domyślić! *znów zatapia pazury w sercu Hale, a zaraz po tym w płucach*

[Hale]

*zbiera resztki siły i kopie Satre na skraj Lwiej Ziemi, próbuje się podnieść*
- Zacznij się cieszyć. Zbrudziłaś łapy w niebieskiej krwi.

[Satra]

*łapię się końca Lwiej Skały* Aggrrch...! *wskakuje na Lwią Skałę* Nie tak łatwą jest sie mnie pozbyć... *leje Hale ile wlezie, chyba jej zęba wybiła *

[Hale]

- Daj sobie już spokój , Satra. Kolejna ofiara na sumieniu? Nie pożyjesz tak długo. Stado Cie nie zaakceptuje.

[Satra]

*opanowała się* Hmmm... Wiesz, może i masz rację... Ale... To nic nie zmienia! *odwróciła się* I powiem więcej: tron tak naprawde jest mój...

[Hale]

- Jakim prawem? *podniosła jedną brew*

[Satra]

*spojrzała na nią* Cóż... To długa historia...
//... Którą już wkrótce będzie można przeczytać na blogu! //

[Hale]

- Nie jesteś królową. *przez przebite płuca było jej coraz trudniej oddychać*

[Satra]

*zawarczała* Jestem! *walnęła Hale łapą w pysk*

[Hale]

*warknęła i obnażyła kły*
- Ja odziedziczam tron. *wywarczała*
- Jest mój. Nie możesz tak po prostu mi go odebrać. Za to ja mogę dużo.

[Satra]

*zaśmiała się pod nosem* Właśnie widzę... *jeszcze raz ją walnęła, poszła na ziemię*

[Hale]

- Wiedz, że życie ze mną na jednej skale nie będzie dla ciebie łatwe. *odwróciła się i ruszyła w stronę jaskini*

[Satra]

*ogień zalał deszcz* Nie interesuję mnie to... *zachodzi Hale drogę* Nie chcę cię zabić Hale. Chcę tylko abyś nie wchodziła mi w drogę... *zza chmur wyszło słońce*

[Hale]

*nie daje po sobie poznać zmęczenia*
- To powinnaś mi oddać to co moje. *mija Satre*

[Satra]

Pfff... *patrzy na odchodzącą Hale z ironią*
*mówi cicho do siebie* Możesz pomarzyć...
//zt//