Lwia Skała

[Hale]

- Wmawiaj to sobie. Stado nie będzie Cie uznawać za królową.

[Satra]

Już mnie uznają. Zrozum, tak jest i tak musi być.

[Hale]

- Nie będzie. //bo masz avek z Kiara xDD// *wpatruje się gniewnie w Satre*
- Nie musi... Morderczyni.

[Satra]

Nie ja zabiłam Ibilisa! //xd// To Swala! Gdyby nie ja skończyłabyś jak twój ojciec! *podchodzi*
Posłuchaj, jeśli będziesz czegoś potrzebować, po prostu powiedz... Stało się jak stało, czasu nie cofniemy... Trzeba iść przed siebie.

[Hale]

//To ja zabiłem Mufase xD//
- Nie sądzę . *przeszła koło Satry, zeszła z Lwiej Skały i pognała przez siebie*
//zt//

[Satra]

Ehhh... Kiedyś zrozumie...
//zt//

[Hale]

*wchodzi na Lwią Skałę*

[Satra]

*przychodzi* O Hale! Szukałam cię!

[Hale]

*spojrzała na nią z pogardą*
- Ciesze się niezmiernie.

[Satra]

*zrzedła mina... :p* Hale ja wiem że jest ci ciężko ale...

[Hale]

*przerwała jej, kręcąc głową z politowaniem*
- Nie masz pojęcia o tym jak mi jest przykro. Nie masz pojęcia o władzy. Nie masz pojęcia o niczym. Nie masz uczuć. Kieruje Tobą żądza władzy. *uśmiechnęła się złośliwie, starając nie okazywać przy niej uczuć*

[Satra]

Skąd możesz wiedzieć że nie wiem jak bardzo cierpisz?! Czy myślałaś kiedyś o tym że ja też mogłam być w twojej sytuacji?! Choć nie... Było o wiele gorzej... *łzy w oczach*

[Hale]

*okrążyła Satre*
- Szczerze powiedziawszy nie obchodzisz mnie po tym co zrobiłaś.

[Satra]

Co zrobiłam? Uratowałam ci życie?! I całej Lwiej Ziemi?!

[Hale]

*uśmiechnęła się zjadliwie*
- Nie udawaj niewiniątka.

[Satra]

*dziwny ryj * Zupełnie nie rozumiem o co ci chodzi...

[Hale]

- Spokojnie mogłaś mu pomóc, lecz `spóźniłaś` się. Pragnęłaś jego śmierci...

[Satra]

Nie... Nie zdążyłam... Zrozum to...

[Hale]

- Wiem wszystko. Wiem co zrobiłaś. Wiem co powiedziałaś... a potem wykorzystałaś moje `otępienie` i odebrałaś mi tron.

[Satra]

Nie! Przestań Hale! Wygadujesz jakieś głupoty! Ja chcę ci pomóc...

[Hale]

*przewróciła oczami*
- Tak, Satro, pobaw się teraz w psychologa. Ku Twojej uciesze powiem Ci, że sama doskonale daje sobie radę.

[Satra]

Skoro tak to proszę bardzo! Ale z góry zapowiadam ci: skoro nie chcesz mojej pomocy to ja nie będę ci jej oferować!
*odchodzi kawałek szybkim krokiem*
*mówi sobie cicho* Ona nic nie rozumie... Achh, gdyby wiedziała... *siada, łzy płyną jej po policzku*

[Hale]

*zanosi się szyderczym uśmiechem, po czym z grobową miną dodaje*
- Zabiłaś mi ojca. Jesteś z siebie dumna?

[Satra]

*nie słyszy Hale, wszystkie jej wspomnienia wracają, te złe...*
Nie mogę tak żyć...
*patrzy w gwieździste niebo zapłakanymi oczami*
*pyta gwiazd* Czemu mi to robicie...?

[Hale]

*nie żal jej Satry. Siada na brzegu Lwiej Skały, przygląda się całej Lwiej Ziemi. Jej Lwiej Ziemi*

[Satra]

*spogląda z dala na Hale, chcę aby lwica zobaczyła jak bardzo cierpi*

[Hale]

*uśmiecha się pod nosem. Wreszcie ujawnia się w niej egoizm i to wszystko co miała wpajane za czasów dzieciństwa*

[Satra]

*wzdycha, wstaje*
*mówi cicho do siebie* Nie dam się oskarżać...
//o co chodziło z tym cierpieniem to będzie się można dowiedzieć w historii Satry jak ją już oczywiście do połowy skończe //

[Hale]

- Nie dasz... bo jesteś już osądzona. Teraz się boisz.

[Satra]

Nie... *odwraca się do Hale* Nie mam o co się bać... *podchodzi kilka kroków* Nie wiesz jak naprawdę było, więc nie osądzaj mnie! *warknęła*