Lwia Przygoda

Lew przysłuchiwał się wymianie zdań, od czasu do czasu obdarzając którąś z lwic lekkim uśmiechem na znak potwierdzenia lub zgody. Zachowanie Mii obserwował kątem oka, na tyle dyskretnie, by nie dać odczuć Mrithi swojego zaniepokojenia. A niepokoił się i to bardzo. Lwica wysyłała niepokojące sygnały....

Helios prowadził Mię wzrokiem dopóki ta nie zatrzymała się. Był zdziwiony tym, że przyszła aż tutaj. Za nim...? Odwrócił łeb i spojrzał na Mrithi. Jego spojrzenie nie zdradzało żadnych uczuć względem nowo przybyłej. Niech się kawowa kotka pogłowi trochę, a co! - Wstyd przyznać, ale dopiero teraz zna...

Ani szpieg ani błądzący wśród traw duch, lecz nie kto inny jak król sawanny powoli sunął w stronę Zielonych Wzgórz. Helios był w dobrym nastroju, choć trudno byłoby komukolwiek stwierdzić to po pierwszym spojrzeniu w stronę tej skupionej, zamyślonej fizjonomii. Lew od dłuższego czasu, swoim zwyczaje...

Heeeeeej! Masz przecudny portret swojej postaci *.*

Nie będzie mnie od 30.09 do 06.10 i raczej marne szanse, żebym w tych dniach dorwała internet. Więc do zobaczenia 07.10

Stado z Lwiej Ziemi Historia Bezkresne sawanny zawsze były źródłem życia. To wśród traw ukrywały się młode zebry i antylopy, a ptaszyska zakładały gniazda. Gdyby spojrzeć na wszystko z góry, tylko wprawne oko lecącego ścierwnika wypatrzyłoby poruszające się kłosy. Trudno się dziwić, że szukające po...

Helios z miłym zaskoczeniem przyjął jej dotyk. Lekko zmrużył ślepia i odprowadził lwicę wzrokiem. Uśmiechnął się na dźwięk jej słów i gdy już miał ruszyć, szum traw zatrzymał go. Podniósł głowę i półprzytomnym wzrokiem przeczesał okolicę. Tak, nie zdawało mu się. Ktoś zaszczycił Lwią Ziemię swoja ob...

Chwilę pomyślał nad jej słowami, po czym szybko zorientował się w sytuacji. - Po drugiej stronie rzeki leży Cmentarz Słoni. Obrzydliwe miejsce bez życia i uroku. Mieszka tam nieduża grupa lwów, Cmentarni, nieprzyjemne typy... Co ja gadam - zganił się. - Po prostu trzymaj się od nich z daleka - zagrz...

Odwrócił głowę w stronę lwicy, jego oczy zaskrzyły się, odbijając światło wiszącego nad horyzontem słońca. Próbował rozgryźć jej pytanie, lecz na myśl przychodziła mu tylko najprostsza odpowiedź. Poprzedził ją głębokim westchnięciem. - Instynkt stadny. Uśmiechnął się niewinnie. A było inaczej? Pocze...

Helios wbiegł w gromadę sępów pochylonych nad ciałem nadgryzionej antylopy. Ptaki wzbiły się w powietrze z głośnym okrzykiem niezadowolenia. Lew popatrzył na Mię zachęcająco i odszedł od mięsa. Legł na niewielkim wzniesieniu, by stamtąd obserwować okolicę. Słońce chyliło się ku zachodowi, zalewając ...

- Z przyjemnością - odpowiedział, przyspieszając kroku.
Ku swojemu zdumieniu, w jego sercu wprost proporcjonalnie do radości narastał niepokój.

zt

Odpowiedział jej entuzjastycznie: - To cudownie! Prawdę mówiąc jestem noga jeśli o to idzie, nie rozróżniam rozmarynu od kopru... Matka tłukła mi do głowy, że wobec tego nie zauważam połowy świata - zamruczał. - I pewnie miała rację. Miał wiele pytań; o to skąd pochodzi, dlaczego znalazła się w tych...

Dźwignął cielsko do pozycji stojącej. Był kolosem przy Mii, zupełnym jej przeciwieństwem, zaprzeczeniem. I mimo, iż był lwem suchej budowy o mocno zarysowanych pod cienką warstwą tłuszczu kościach i ścięgnach, poczuł odrazę wobec swojego potężnego ja , poczuł się nie na miejscu obok wynędzniałej lwi...

W odpowiedzi skinął głową jakby w lekkim ukłonie, na jego mordę wstąpił szelmowski uśmiech, oczy zaskrzyły się. Już otwierał pysk, by powiedzieć, co mu pierwsze ślina na język przyniosła, lecz w porę zamknął paszczę. Wstał flegmatycznie. - To chyba nie mam tu nic do gadania - powiedział, nie mogąc p...

Na jej widok dolna szczęka Heliosa rozluźniła się. Widział stada lwów wędrujące pustynią w czasie głodu, ale marny stan płowej lwicy nie był tylko efektem marnego odżywiania, lecz sumą wszystkich jej smutków. Popatrzył w górę, w jej delikatny pyszczek i coś ukłuło go wewnątrz mocno. - Nic się nie dz...

- Mnie również nikt tu nie ciągnął. Jakaś wewnętrzna ciekawość, szukałem miejsca po opuszczeniu rodzinnego gniazda, ot co... Myślę, że to licho siedzi w nas, w środku. Trochę się powłóczyło przez te lata... - ostatnie słowa wypowiedział z nieskrywaną odrazą. Słońce faktycznie mocno grzało. Lew sapną...

Ogon Heliosa finalnie wylądował na brzegu i ułożył się tam swobodnie, niby trawiący upolowany przed momentem posiłek wąż. Lew z radością przyjął zaistniały obrót spraw; Mrithi sprawiała wrażenie mniej spiętej, bardziej zrelaksowanej niż chwilę temu. W reakcji na jej odpowiedź pokiwał głową, po czym ...

- Y-y - pokręcił głową, wpatrując się w Mrithi z niezmienionym, promiennym wyrazem mordy. Rozśmieszony jej powściągliwością, rzucił niedbale: - Ani jednego Lwioziemca. Jestem sam jak palec. Lwice rozpierzchły się, ani widu ani słychu. Popatrzył na nią pytająco. Myśl kotko, co uważasz za słuszne, waż...

Czujnie obserwował ruchy lwicy. Na dźwięk powitania jego pysk uśmiechnął się promiennie, szeroko, ale oczy pozostały poważne i niewzruszone. Kiwnął na nią głową i zachowując przyjazny ton, odpowiedział krótko: - Witaj! Jego ogon począł kreślić w wodzie ósemki. Lew naprężył lekko grzbiet. - Jak idą s...

Jua wyłonił się zza zarośli bezgłośnie i podreptał w stronę wartko płynącej rzeki. Szybko doszedł do siebie po niedawno odbytej walce. Poza poturbowaniem i nadszarpniętym ego nie odniósł poważniejszych obrażeń, tylna łapa wracała do pełnej sprawności. Mrithi dała mu wiele do myślenia... Trudno więc ...

Hej hej! Zabawa będzie na pewno dobra, oj to wciąga... po przeczytaniu regulaminu zapisuj się i wkręcaj do pisania, czekam niecierpliwie :>

Jua skrzywił się, słysząc trzask uderzenia o mebel. Musiało boleć... - Helios - wypluł swoje imię twardo, bez cienia czułości w głosie, zamyśliwszy się. Popatrzył w stronę wyjścia z lepianki. Gdyby wiedział, że Mia niedowidzi, nie wszedłby tam, nie osaczyłby jej. Cóż, powinna zrozumieć jego pomyłkę,...

Osłupiały Helios postawił uszy. Wytrzeszczył oczy. Ślepota ślepotą, trauma traumą, ale... tego lew się nie spodziewał. Przełknął ślinę. Czuł się idiotycznie. Miał ochotę machnąć na nią łapą i wrócić do własnych spraw, jednak duch Lwiej Ziemi nie pozwalał mu przejść obok kogokolwiek obojętnie. Zwłasz...

Uwolniony spod szponów Mrithi szybko przekręcił się na bok, lecz zanim uniósł się, by podciągnąć pod siebie łapę i dźwignąć łeb, minęło kilka chwil. Odwrócony do niej plecami, walczył z mdłościami przez moment. Promieniowanie rozchodzące się od brzucha nie ustawało. Lew gwałtownie poderwał się z zie...

- Słońce... kochanie... przecież nie chcę cię skrzywdzić! - zamiauczał zupełnie zdezorientowany. Klapnął zadem na ziemi i zasępił się. Nie chciał rezygnować ze znajomości z nią tylko dlatego, że dostrzegł jej mętne oczy, nie chciał odbierać jej godności nagle zmieniając ton i cofając się z przeprosi...

Ból zmaterializował się przed jego oczami w postaci czerwonej fali, niby ulgi. Wiedział, że przy najmniejszym poruszeniu się spazm przetrzepie jego ciało bezlitośnie. Drgnął mimowolnie, czując dyskomfort w tylnej nodze. Chciał wrzasnąć, ale zamiast tego nieme stęknięcie rozdarło się wewnątrz niego, ...

Lwica zniknęła na moment z jego pola widzenia. Nie czując się na siłach by ją ranić, spodziewał się upadku na przednie łapy i przygotowywał na odepchnięcie. W momencie, kiedy poczuł jak niespodziewanie zwala się na ziemię podcięty od tyłu już zdążył dotknąć przednimi łapami gruntu. Postarał się odzy...

Prąd przebiegł wzdłuż jego kręgosłupa od podstawy czaszki do koniuszka ogona, rozsiewając przed jego oczami skrzące się punkty. Zabiłby ją, gdyby chciał. Była tylko samotną lwicą zmęczoną polowaniem, a skwar lał się z nieba, czyniąc walkę mordęgą. Siłą rzeczy decyzja na kolejny krok rozerwała jego s...

Spodziewał się tego. Mrithi była zbyt dumna by dać za wygraną. Wyprzedził ją stawiając dłuższy krok i naparł na jej ciało od przodu, buzując agresją. Z jego wnętrza wydobywał się warkot niepodobny do żadnego z tych, które wcześniej z siebie wydawał. Było w nim więcej bólu niż nienawiści, więcej złoś...

Z jego gardła wydobył się arcypotężny ryk sprzeciwu. Ruszył. Zamachnąwszy się ogonem w jedną, w drugą stronę, lew począł krążyć wokół lwicy, schylając łeb, jeżąc sierść w okolicach łopatek i obnażając kły. Z każdym kolejnym krokiem zacieśniał krąg, po którym się poruszał. Nie zamierzał pozostawić be...