Lwia Przygoda

czerwone korale - strój ludowy

Dobra, to ja z wyprzedzeniem informuję, że nie będzie mnie od 29.07 do 4.08 włącznie.

WOODSTOCK KURCZEEEEE!!!!!!!!!!

Po jego słowach nie można było u lwicy wyczytać żadnych zmian, czy to żalu, czy złości. A więc ojciec koniec końców także swego ukochanego syna posłał na wygnanie... Mimo wszystko doskonale rozumiała brata, choć ich przemiany zdawały się być swoimi przeciwieństwami. Ona od dnia narodzin była niczym ...

Również z lekkim zmieszaniem spojrzała na drugiego samca, lecz może bardziej po to, by ukryć wyraz, który musiał pojawić się w oczach. Dziwny wyraz... Zawsze patrzyła na brata z pogardą, podobnie, jak na siebie. Oboje byli zbyt podobni do ojca, którego darzyła szczerą nienawiścią. Lecz później... gd...

Przekrzywiła lekko głowę. - Czyżbyś znał inną tego definicję, niż kocię z tego samego lęgu po naukach, jakie wpajał ci nasz ojciec? Parsknęła nieznacznie po ostatnim słowie, lecz w porę opanowała się przed jeszcze obraźliwszym gestem. Znała, a przynajmniej widziała niesamowity szacunek i respekt, ja...

Drgnęła nieznacznie na dźwięk własnego imienia i spojrzała na lwa z nieco większą uwagą, niż dotychczas... Przez jeden, krótki moment musiała wysilić całą swoją wolę, by nie odskoczyć. Nie udało jej się jednak w zupełności ukryć grymasu, który mógł mówić wiele. Nie minęło nawet kilka chwil, lecz dla...

Nie zwolniła tempa. Jedynie na pysku wykwitł nieprzyjemny uśmiech. - A niech to... - odezwała się głośno. - Zostałam odkryta... Dopiero, gdy znalazła się w odległości może trzech, czterech susów od dwóch lwów Cmentarzyska, zatrzymała się i przerzuciła wzrok z jednego na drugiego. //Historię napisała...

Chyba po raz pierwszy widzę, żeby rodzeństwo na PBF było do siebie podobne

Nie wiem, jak Ty to robisz, ale... dat stajl!

Dwa samce z wrogiego stada? Cała drżę... Ymir nie zatrzymała się, jedynie lekko zwolniła kroku. Może i była lekceważąca i nieodpowiedzialna, ale na pewno nie głupia. Mogłaby stwierdzić w duchu, że jakieś nieoparte przeczucie ciągnęło ją w tamtym kierunku, aczkolwiek jej charakter nie pozwalał na ta...

Dobra, prawdopodobnie nie będzie mnie od dziś do czwartku, 19.07. Ale może być i tak, że z powodu pogody nie pojadę na mazury i zostanę, ale to na wszelki wypadek wolałam poinformować.

*Unosząc głowę wietrzyła w powietrzu woń. Woń, którą rozpoznała, a przynajmniej przywodziła ona pewne wspomnienia. Minęło trochę czasu, nim zdecydowała się wrócić tam, gdzie zostawiła dwóch całkiem obcych jej samców. Dopiero po chwili spuściła łeb i ruszyła wolno przed siebie. Dopiero, gdy znajomy l...

A co powiesz na starszą/młodszą siostrę/kuzynkę Ymir? (niepotrzebne skreślić)

zięby - jarzębina

Tak mnie naszło na Ymir, kiedy jeszcze nie była takim potworem... tak więc mała Ymir ;p http://imageshack.us/a/img825/2060/lc01.png [edit] i Nuka w wersji "pięciominutowej" http://imageshack.us/a/img259/1521/p0n.png [edit2] Oraz moje pierwsze wyobrażenie nocnego łowcy, kiedy pojawiła się o...

Zgasnął. Zgasnął na jej oczach. Nie drgnęła nawet, gdy lśniące, nic nierozumiejące ślepia nagle zmatowiały i straciły jakikolwiek wyraz. Ile razy widziała taki obrazek. Może tylko w jej sercu rozpłynęła się w nicość jedna z nici, trzymających przy życiu nadzieję. Nie zostało ich już wiele... - Na pr...

Dobra, ja krytyk: Kilka uwag, pochwał i wskazówek od koleżanki po fachu. 1. Jest kilka błędów, np zjadanie literek itp. spojręli - pierwsza linijka siętuż - 11 linijka jegomośćiem - niewiele dalej skrtya - 4 linijka 2. ... jako na zakłucacza karczemnego spokoju - Jak już to "zakłócacza"; o...

Strasznie podoba mi się Twój styl Potrafisz świetnie połączyć realizm z "bajkową" kreską i daje to niesamowity efekt. Nie mogę się doczekać pierwszej "scenki" z fabuły

Młody Łowca nie spał... Ymir popatrzyła na niego. Pełne żałości piski sprawiły, że w zawsze przymrużonych, pełnych zaciętości i ironii oczach lwicy na dobre zagościł smutek. Już zapomniałam jak to jest, gdy nie ma się na nic wpływu - pomyślała nostalgicznie. - Ty także go nie masz, przyjacielu - Dal...

Nie. Nie odchodzisz

No eeej...

Ymir skrzywiła się. Ale później... Z drogi... bo zabiję! A potem On powiedział coś w stylu: lwiątko zostaw nam... zaprzeczyłam... A potem? Błękitne oczy lśniły rozpaczą i desperacją, choć starała się to ukryć ... i uciekajcie... Bierzcie mojego... Hijaziego i uciekajcie! - Hijazi - odrzekła. - Imię ...

Z okazji nowego tableta, najpierw chciałabym wyprostować mój wizerunek:



I słabe wyobrażenie zmarłej Łowczyni

- Nie wiadomo, czy możesz coś zrobić dla ojca. Ale z pewnością możesz zrobić wiele dla tego małego. - Tym razem Ymir nie powstrzymywała ciepłego uśmiechu. - Doskonale rozumiem, jak boli utrata kogoś bliskiego. Ale wiem też, jaką radość sprawia, gdy grono bliskich powiększa się o nowego członka. A im...

Co miała robić? Pocieszyć? A na cóż się zda takie pocieszenie? - Czy mimo wszystko... - zaczęła cicho. - Chcesz zająć się tym lwiątkiem? Dla którego być może twój ojciec oddał życie? Było jej tak bardzo głupio. Tam, nad rzeką instynktownie wzięła samotnika za kogoś niższej klasy. Jego uosobienie opi...

Wpatrywała się w Mirembe oczyma, które mogły sprawiać wrażenie nic nierozumiejących. Ale Ymir rozumiała. Rozumiała wszystko i w tym właśnie momencie nie miała zielonego pojęcia, co powinna powiedzieć. - Będę szczera - odpowiedziała po krótkim czasie, a w jej głosie znów było słychać drgnięcie. - Nie...

Więc jednak... to podobieństwo nie mogło być przypadkiem... - Cóż... - rzekła powoli, przywołując w pamięci wizerunek ledwie poznanego lwa. - Był jasnej maści... płowej, tam mi się wydaje. I o ciemniejszej grzywie. Poza tym miał niebieskie oczy... - Taak, do oczu akurat pamięć miała doskonałą. - Cz...

Całą? Zupełnie całą... Dziwny dreszcz przeszedł lwicę. Jak gdyby za moment miała wyjawić jakąś straszliwą prawdę. Głupia ja... to po prostu kolejny dzień w raju... - Zapewne słyszałaś o Nocnych Łowcach - spojrzała pytająco na lwicę, lecz nie zaczekała na odpowiedź. - Ja nigdy nie dawałam tym pogłos...

- Rozumiem. To dobrze. Nie będę musiała zmieniać zbytnio swojego światopoglądu a to właśnie o niego najbardziej lękam się cały dzisiejszy dzień... On... - Wskazała pyskiem na lwiątko. - Ledwie uszedł z życiem. Nie chcę myśleć, jak by skończył, gdyby tam, nad rzeką w pewnym momencie nie spotkał się l...

Powstrzymała ciepły uśmiech, cisnący się jej idiotycznie na pysk.
- Czy dużo lwów z Twojego stada podziela ten pogląd?

Odwróciła się zaskoczona. Przecież lwica sama zauważyła, że ona, Ymir, jest z Lwiej Ziemi. Co za pokręcony dzień... - Rzeczywiście tłumów tu nie widać - odparła, już całkiem swobodnie. - Czy nie zabiłaś mnie na samym początku właśnie dlatego, że nie masz towarzystwa? Bo właściwie ten szczegół zaintr...

Drgnęła. - Rozumiem - odparła krótko. - W takim razie bierz go. Ja nie potrzebuje dodatkowego problemu... Podniosła się z ziemi i ruszyła ku tunelowi z żeber, którym się ty dostała. Zanim jednak zniknęła w jego głębi odwróciła się i rzuciła ostatnie spojrzenie na lwiątko. - Wierzę, że wychowasz go d...