Lwia Przygoda

Odchodzę... Naprawdę.
Obejrzałam filmik o Amandzie Todd... I nie chcę skończyć jak ona.

I kimś tak wielkim będzie. *otarła swój pysk o jego malutki pyszczek* będzie taki, jak Ashtari.

Dzięki, Ymir. To naprawdę wspaniałe... *Pogłaskała malca po głowie.* To prawda. Będę dla niego tak dobra, jak mój ojciec był dla mnie. *Przytuliła go* Jak się nazywa?

Ja... Tak. On by tego chciał. Sam był lwiątkiem bez matki, wie jak to jest... *Położyła głowę na ziemi, która stała się wilgotna od łez.*

Cóż... Nie ma szans, nie będę się oszukiwać. Widziałam raz takiego jednego... Uszłam z życiem, bo wspięłam się na drzewo i mnie nie zauważył... A jeśli było ich kilka... *odwróciła głowę. Po chwili było słychać ciche łkanie.

To... to mój ojciec. Przyszłam na świat na pustyni, a on chciał ze mną uciec od mojej podłej matki, która uwodziła silne lwy i z silnych lwiątek tworzyła stado. Odebrali mi go. Ja musiałam zostać, a on musiał iść. Jakiś czas później uciekłam tutaj, żeby go odszukać. *Opuściła głowę, żeby za chwilę j...

Chwila... Ashtari?! Był samotnikiem?! Opisz szybko jego wygląd!

Właśnie, opowiedz mi całą historię *spojrzała z uśmiechem na Ymir* Być może potem opowiem ją tacie.

Hmmm... Nie. Ale jestem zielarzem, pierwszą, ostatnią i jedyną linią obrony przed chorobami i ranami, więc nie powiedzą na mnie złego słowa.

Nie zabiłam cię dlatego, że nie widzę nic złego w Lwiej ziemi. *Obejrzała małego* trzeba go najpierw nakarmić... *mruknęła, i przysunęła go bliżej siebie, żeby mały mógł coś zjeść*

Nie, zaczekaj! *zawołała za nią* Zostań, brak mi towarzysza do rozmowy.

Nijaki. Po pierwsze jestem zielarzem, to mój obowiązek opiekować się rannymi. Po drugie mój ojciec kocha małe dzieci, więc się ucieszy, jeśli będzie miał przybranego syna. *położyła się obok kociaka i zaczęła go oglądać*

- Wziąć tego biedaka pod swoje skrzydła. Mirembe, tutejszy zielarz, miło mi. *Skinęła lekko głową*

-,, Musisz mi wybaczyć stary. Jeśli chodzi o matkowanie, jestem jak słoń pośród kruchych magnolii." *powtórzyła to, co usłyszała.* No i kolor futra kompletnie inny. Przecież widać, że jesteś z lwiej Ziemi, a on... *przyjrzała się malutkiej kulce* Z czegoś ZNACZNIE gorszego.

Ja w wakacje będę wpadać rzadziej, dat nie podam bo w większości idę na spontan, ale już dzień po rozdaniu świadectw robię baj baj i jadę na drugi koniec kraju do kuzynów oraz treningu tenisa i koszykówki.

- To lwiątko chyba nie jest twoje? *powiedziała głębokim głosem, kojarzącym się z mruczeniem, który rozszedł się echem po cmentarzysku. wyskoczyła z olbrzymiej czaszki i wylądowała zgrabnie przed lwicą* Czyż nie?

Imię postaci: Mirembe Stado : z Cmentarzyska Słoni Płeć : Samica ,,Krótki" opis postaci : Pamiętacie jeszcze lojalnego i honorowego Ashtariego? Mirembe jest jego córką. Jego ukochaną, lecz pozostawioną na pustyni córką. A dlaczego, powiecie, ją zostawił, skoro ją tak bardzo kochał? Sęk w tym, ...

*Zaczął wierzgać się na wszystkie strony. Kopał, machał łapami, ryczał i tym podobne. Jego celem było wyrwanie się z tego śmiercionośnego kręgu.*

*Astari spojrzał na truchło lwicy.* No brawo, panowie, właśnie zaprezentowaliście, jak pięknymi dupkami bez honoru jesteście! *zawołał, po czym przymierzył się do skoku. Nie raz, nie dwa skakał na drzewa, więc to była łatwizna. Skoczył na pysk ,,szefa" tylnymi łapami raniąc mu bardzo nos. Przez...

A spadaj, pączusiu *kopnął z całej siły (a tej siły miał nie mało) lwa jedną łapą w miękkie podbrzusze, a drugą w czułe miejsce.*
//sorry, nie wiedziałam o tym MG. To jest moje pierwsze forum z taką postacią//

*Był zawiedziony Mbayą , ale trudno mu się dziwić - te lwy na prawdę były groźne. Zbytnia lojalność Ashtariego pewnie go zgubi, ale już taki on jest i nic na to nie poradzi. Bez większego namysłu wskoczył przed lwicę i odepchną atakującego, aż padł do tyłu.*

Jestem samotnikiem, o to się nie martw *powiedział przygotowując się do bitwy*

Ymir! *rzucił szybko do lwicy* Bierz dzieciaka i zabierz go w bezpieczne miejsce! Ja z Mbayą postaramy się odeprzeć atak!

*Pomyślał coś niemiłego o współczuciu Mbayi* Ukryj się gdzieś, lwiątko zostaw nam. Będziemy cię kryć.

*Rzucił mu krótkie, sarkastyczne spojrzenie* Tak, yhm, powodzenia.

*Jako że sam był lwiątkiem bez matki nie mógł oderwać pełnego żalu wzroku od cierpiącego malucha. Z trudem jednak to zrobił i spojrzał wprost w bezlitosne ślepia lwicy, po czym powiedział coś, co było być może głupie, ale za to bardzo w jego stylu* Szukasz czegoś, złociuchna?

*Wstał. Było już ciemno, księżyc oraz gwiazdy oświetlały obszar wokół rzeki. Ashatri zwęszył zapach. Miał on coś w sobie przerażającego... Śmiercionośnego. Najprawdopodobniej nie byli to Nocni Łowcy, ale lepiej dmuchać na zimne... A w legendach nie byli potulnymi barankami... Spojrzał a swych towarz...

Ach tak *powiedział z niesmakiem* stada i te wasze konflikty. Na szczęście mnie to nie dotyczy. Kocham życie samotnika!

*Otworzył oczy. Spojrzał na lwicę* A co ciebie, złotko, tak bawi?

Ok, ja zaczynam moją część roboty z opisami stad. Zaczynam od hymnów*. [*moja propozycja : hymny będą śpiewane podczas uroczystości takich jak koronacja, narodziny królewskiego potomstwa, pogrzebów. W RP oczywiście nie trzeba będzie pisać całego hymnu, ale np.: ,, *Z pełną powagą zaczyna śpiewać hym...